27 Şubat 2008

Köylü Karısı (1976) –ŞİİR -Bekir AKKAYA

Değerli Dostlar,
Çocukluğumuzdan başlayarak bu yaşa gelinceye kadar her birimizin bir çeşit alışkanlığı mutlaka vardır.
Bunlardan bir de anılarımız, hatıralarımız ve tuttuğumuz notlardır.


Bundan bir kaç ay önce eski biriktirdiğim arşivlerin büyük çoğunluğunu çuvallara doldurarak uzak bir yerde yaktım ve bir kısmı hala bulundukları yerde beni rahatsız ediyor. Birkaç çuval kitapta bu yok olmadan kurtulamadı. Yaş ilerledikçe bilmiyorum bana mı öyle geliyor ama şahsen o birikintiler gözümde anlamsızlaşıyor.

En azından geçmişte tuttuğum notlardan bir kısmını zaman buldukça internet ortamına taşıma kararı aldım. Bu bazen bir şiir, bazen bir söz, bazen bir kitap özeti olacak. Yine bu notlar tuttuğum not defterinde o tarihte nasılsa öyle internet ortamına taşınacak. Kesinlikle bir düzeltme de yapılmayacak. Bu notlar belki bir fotoğraf, belki bir anı ya da hatıra olacak.

Kısaca “Bekir Akkaya’nın Notları’ndan” başlığı ile yayınlanan dokümanlar, günceli değil geçmişteki tuttuğum not defterinden ve büyük çoğunlukla bizim akranlarımızın nelerle meşgul olduklarına da bir kaynaklık teşkil edecektir.
Hata ve noksanlıkların o günkü yaşımızdan kaynaklandığını belirterek şimdiden hoş karşılayacağınıza inanıyor hepinize saygılar sunuyorum. Bekir AKKAYA/KUMRU
İşte size Apa soy adımla 1976 yılında yazdığım “Köylü Karısı” Başlığı ile yazdığım bir şiir. (Not: 1978 yılına kadar babamın soyadı "APA" idi...)

KÖYLÜ KARISI (1976) –ŞİİR

Acısı dinmiyor çok insanların
Bunların birisi köylü karısı
Bu yazdıklarımı yalan sanmayın
Ah gidi vah gidi köylü karısı

Köylü karıları çeker çok cefa
Şehir karıları sürsünler sefa
Bu gerçek olayı duyun bir daha
Ağlayıp ta gider köylü karısı


Sabah olur erken kalkıyor karı
Soğuk rüzgârlarla yüzler sapsarı
Cefa ile ömrü geçirdi yarı
Hiçte gün görmüyor köylü karısı

Sabah yemek yapar ev işi onun
Ekmek pişirecek yapacak somun
İstersen köylünün kendine sorun
Yaşamak istemez köylü karısı

Çocuklara bakmak elbette işi
Oduna götürür evdeki eşi
Ağarmış saçları dökülmüş dişi
Ah çektikçe çeker köylü karısı

Hayvan otlar karı çocuk sırıtında
Uzak yerden gelir yükün altında
Er kalkıyor zaten geç te yatınca
Yorgunluktan uyumaz köylü karısı

Dertler dile geldi söyletme (AKKAYA) Apa
Şehir karılarını koyalım rafa
Çeker durmaz zahmet bilmez ki sefa
El altında ölür köylü karısı

Bekir (APA) AKKAYA/ 10.09.1976

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sayfamızda yazmak ve paylaşmak isteyeler
kumruhaber@gmail.com bildirebilir...