BIR HAYAL, BIR HAYAT /Mehmet Arşın

Balkondan girdim iceri,


Uzandim camin yanindaki ranzaya,

Baka kaldim gök
yüzündeki manzaraya.



Ay bana bakiyordu ben aya.

Cok eskilere gittim birden,

Nasil gectigini anlayamadigim yillara.



Ayak bileklerine kadar,

Camura dalmis bir cocuk.

Bir elinde celik, bir elinde cubuk.

Hayati anlayamiyor, daha cok kücük.

Hava kararmis eve gitme zamani,

Bahcenin kenarina sakliyor, celigini comagini.



Ve devam edip gider,

Hayat denilen bu yolculuk.

Degisik seylere merak sarar,

Bazen futbolcu resimleri bazen pulculuk,

Kafasinda yer eder sinemada oyunculuk.

Günleri saymaz, degeri yoktur.

O daha ögrencidir, besleyeni coktur.



Günler gelir gecer,

Toz bembe hayallerde biter.

Artik amaca yönelme zamanidir.

Dogru yaptiklari, keyif verir,

Yanlislari alin yazisidir.

Cok seyi gec olunca fark eder,

Hedefini belirlemeye kararlidir.



Ve hayat yolunda bir adim ileri,

Arayip bulmustur gönlündeki dilberi.

Yasadigi ask dolu günleri,

Cok hatirlayacaktir ileride,

Hep o günlerle süslenecektir hayalleri.

Ama bostur, istesede getiremez geri.



Önce kendi icin yasardi,

Bir sekerle mutlu olur cosardi.

Sonra yollar cogaldi.

Artik hayatin ortaklari vardi.

Bazen costu, onlarla mutlu oldu,

Bazende onlarla birlikte agladi.



Bakti yillar sonra yeniden,

Inme zamani gelmisti gemiden.

Her seyi cocuklarina devredecekti.

Kendi cocukluguna geri gidecekti.

Baktiki kurdugu hayaller hep bosuna.

Plani gitmemisti kimsenin hosuna.



Karar verdi, suyu akisina birakacak,

Aksamlari ranzasina uzanacakti.

Bazen gök yüzünde ayini arayacak,

Vakit gecsin diye günleri sayacakti.

Bazen hayal kuramayacak kadar aciz,

Bazen iki laf edemeyecek, dostsuz kalacakti.



Benim icin karmasiktir hayat.

Yasamak güzel laflari, belkide bayat.

Bir zamanlar oldugumuz yerde duramazdik,

Bak simdi halimize, desene heyhat.

Kim bilir belki cok uzaklarda,

Belkide cok yakindir vuslat.





Mehmet ARSIN, nisan 2007 Köln