Anam /Mehmet Arşın

Al yanağımı okşamaktan elleri kınalı anam.


Hasretime dayanamamaktan, gözleri dumanlı anam.

Güzel şeyler öğretirken sözleri manalı anam.

Doğru bildiğini yapan, inanclı, imanlı, anam.





Kızmak nedir, dövmek
 nedir bilmeyen.

Beni doyurmadan yemeğini yemeyen.

Bir derdim olsa gülmeyen.

Beni yalnız bırakıpta hiç gitmeyen, anam.



Kuzusunu sırtına alıpta nice yolları arşınlayan.

Her yerde her zaman, hakkımı savunan.

Bas ucumda sabahlara kadar uyumayan.

Uyutmak için sallamaktan yorulmayan, anam.



Gönlümün baş köşesinin daimi sahibi.

Mutfakların eşi bulunmaz kraliçesi.

Ailemizin en büyük talihi.

Güler yüz, tatlı dil emsali, anam.



Gönderdiğim mektupları ilk okuyan.

Giydiğim çamaşırları koklayan.

Soğuklarda üşümesin diye kazaklar dokuyan.

Allah korusun diye dualar okuyan, anam.



Şimdi hasretinden ciğerlerim paramparça.

Yokluğunda girdim belaya, borca.

Gönül bu dayanamıyor, sevda tutuşunca.

Geleceğim, açık tut kapıyı boylu boyunca, anam.



Senden başka kime diyebilirimki ya medet.

Sen dememişmiydin bana, daralınca sabret.

Elbet bitecek bir gün, bu acı gurbet.

Olurda kavuşamazsak, hakkını helal et, anam.



Mehmet Arşın



Almanya - Köln