Kar yolları kesmeden, hatırlasam menzili.
Doldursam azıklarla heybeyi ve zembili.
Bak herkeste bir telaş, dolup boşalmakta han.
Bu süslü hana bakar, heyhat! aldanır insan.
Yüklenmiş bütün yükler, yol tutmuş kutlu kervan.
Yetişsem o kervana bir kara yel esmeden.
Ve ulaşsam menzile kar yolları kesmeden…
Önümde karlı yollar, karşımda sıra dağlar.
Kaçırdığım trenler içimde yara bağlar.
Bu çetin yolda şimdi yalnızca yürüyorum.
Kaybolan yıllar için başımı vuruyorum.
Ömrümün hesabını ben bana soruyorum.
Uyansam bu gafletten alarm zili susmadan.
Ve yürüsem menzile kar yolları kesmeden.
Muhammet İNCE/16.02.21
------
.............
© Bekir Akkaya Blogspot Copyright 1999 ©.............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sayfamızda yazmak ve paylaşmak isteyeler
kumruhaber@gmail.com bildirebilir...