Amerikan Başkanlarından Abraham Lincoln eğitim ve eğitimciye çok önem veren, zamanında radikal birçok reform yapmış, insanların iyi bir eğitimle etkilenebileceğini düşünürdü. Oğlunun öğretmenine yazdığı mektup bütün dünyada elden ele dolaşır. Kendi düşünce yapısına göre kaleme aldığı mektup tamamen ahlaksal niteliktedir. İnsanın üstün yaratılmış olmasına binaen gerçekte nasıl bir insan olması gerektiğini özellikle mektupta vurguluyor. Ne gariptir ki, bütün önlemlere rağmen Abraham Lincoln’un dört oğlundan Edward dört yaşında, William on iki yaşında ve söz konusu ünlü mektubun muhatabı olan oğlu Thomas ise on sekiz yaşında tüberkülozdan ölüyor. Thomas çok haşarı, disiplinsiz ve başarısız bir çocuk olup, yoğun gayretlere, baskılara, telkin ve öğretilere rağmen, on iki yaşında bile yazı yazmayı beceremiyor. Ne başkan olan babası, ne mektup, ne öğretmenler ne de psikologlar kendisini etkileyememiş ve başarısızlığını engelleyememişlerdir. Ünlü ve güçlü insanların her türlü destek, imkân ve çabalarına karşın başarısız çocukları ile kimsesiz ve yoksul çocukların başarıları, mutlak iradenin bir sonucudur. Daha doğrusu hayat hikayemizle dünya tarihi denilen doğum ve ölüm dahil algıladıklarımız, korku, keder, sevinç ve mutluluklarımız aynı el ve aynı kalem tarafından yazılmıştır.
Bu uzun girişten sonra Abraham Lincoln'un oğlunun öğretmenine yazdığı ünlü mektuba birlikte göz atalım.
"Öğrenmesi gerekli biliyorum; tüm insanların dürüst ve adil olmadığını, fakat şunu da öğret ona: Her alçağa karşı bir kahraman, her bencil politikacıya kendini adamış bir lider vardır.Her düşmana karşı bir dost olduğunu da öğret ona.
Zaman alacak biliyorum, fakat eğer öğretebilirsen, kazanılan bir doların, bulunan beş dolardan daha değerli olduğunu öğret. Kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona ve kazanmaktan neşe duymayı. Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu. Eğer yapabilirsen, sessiz kahkahaların gizemini öğret ona.
Bırak erken öğrensin, zorbaların görünüşte galip olduklarını... Eğer yapabilirsen; ona kitapların mucizelerini öğret. Fakat ona; gökyüzündeki kuşların, güneşin yüzü önündeki arıların ve yemyeşil yamaçtaki çiçeklerin ebedi gizemini düşünebileceği zamanlar da tanı...
Okulda hata yapmanın, hile yapmaktan çok daha onurlu olduğunu öğret ona.
Ona kendi fikirlerine inanmasını öğret, herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi...Nazik insanlara karşı nazik, sert insanlara karşı sert olmasını öğret ona.
Herkes birbirine takılmış bir yönde giderken, kitleleri izlemeyecek gücü vermeye çalış oğluma.Tüm insanları dinlemesini ve sadece iyi olanları almasını da öğret...
Eğer yapabilirsen üzüldüğünde bile nasıl gülümseyebileceğini öğret ona. Gözyaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret.
Herkesin sadece kendi iyiliği için çalıştığına inananlara dudak bükmesini öğret ona ve aşırı ilgiye dikkat etmesini...
Ona, kuvvetini ve beynini en yüksek fiyata satmasını, fakat hiçbir zaman kalbine ve ruhuna fiyat etiketi koymamasını öğret.
Uluyan bir insan kalabalığına kulaklarını tıkamasını öğret.
Ona nazik davran ama onu kucaklama. Çünkü, ancak ateş çeliği saflaştırır.
Bırak sabırsız olacak kadar cesaretine sahip olsun, bırak cesur olacak kadar sabrı olsun.
Ona her zaman kendisine karşı derin bir inanç taşımasını öğret.
Böylece insanlığa karşı da derin bir inanç taşıyacaktır... Bu, büyük bir taleptir, ne kadarını yapabilirsen bir bakalım...
O ne kadar iyi, küçük bir insan, oğlum..."
Buluşmak ümidiyle…
