Bin dokuz yüz doksan – İki bin on bir. Bu süre içersinde kendimize bir yol çizdik. Arkadaşlıklar, dostluklar kurduk. İnciteni incitmemeye çalışarak, geri adım attık. İnsanlar birbirlerine şüphe içersinde bakarken, biz orta da durmayı yeğledik. İnsanlar soy, sülale, övgüleri söylemleri arasında boğuşurken, biz sessizce izledik olan biteni. “Nokta virgül çatışması” dedik. Ne anlamı olabilirdi ki bütün bunların… Aykırı düşüncelerin yanında olduk. Yirmi bir yıl aynı şehir, aynı cadde üzerinde aynı kaldırım taşlarına basarak tan yerinin ağarmasını bekledik beraberce. Sevdik, saydık, şiirler okuduk,
