.jpg)
.jpg)
Fotoğraf karesinde kendimi ve bir çok arkadaşımı bulamadım. O
günlerde okulumuzda ek sınıf yapılıyordu ve bizde hemen fotoğraf karesinin
arkasında gözüken mescidi sınıf olarak kullanıyorduk. Zaman zaman da sınıflarda
bizler değiştiriliyor başka sınıflara veriliyorduk. Zannedersem o günlerden bir
günün fotoğrafı.
Arkadaşlarımın tamamıyla birlikte beş yılı tamamladık. Ve bu
sınıf benim sınıfım ve arkadaşlarım da benim arkadaşlarım. Bu nedenle o
günlerde çektirdiğim bir fotoğrafı fotoğrafın ortasına yerleştirdim. Bu
fotoğraf sayesinde tüm o günleri arkadaşlarımla birlikte tekrar yaşadım. Hem
hüzünlendim ve hem de çok mutlu oldum. Hüzünlenme nedenim birçok arkadaşım
vefat ettiler. Fotoğrafta onları gördüm. Rabbim vefat edenlere rahmet eylesin.
Keşke yaşayanlarımız bir günlüğüne de olsa bir araya
gelebilsek ya da birbirilerimizle haberleşebilsek. Fotoğraftan yola çıkarak
fotoğraftaki arkadaşlarımı ya da fotoğrafta olmayanları sizlere de hatırlatmak
istiyorum. Hemen söylemeliyim ki bazı fotoğrafları tanıyamadım. Fotoğrafta
kendimi de tanıyamadım.
Fotoğraf karesindeki öğretmenlerimiz şunlar. Mustafa Aydın (Allah
rahmet eylesin), Cevat Köstek, Ahmet Akçay….Fotoğrafta olmayıp hiçbir zaman
unutmadığım öğretmenlerimden Naima Öztürk Issı ve Mahmut Kahraman. Tüm
öğretmenlerimi saygı ile selamlıyor ellerinden öpüyorum.
Fotoğraf
karesinden yola çıkarak arkadaşlarımdan hatırladıklarım ve beraber beş yılı okuduklarım…
Ben Bekir
Akkaya, Zülkarneyin Kısık (Allah rahmet eylesin) Dursun Çaya, İsmet Kaymak,
Hikmet Alçın, Mustafa Ağır, Mustafa Azacık, Ahmet Bilgü (Allah rahmet eylesin)
, Yunus Çaya (Allah rahmet eylesin), Sabri Araca, Mustafa Ağır, Hamit Kısık,
İsmail Hakkı Arş, Hüseyin Arı, Kazim Aşlık (Allah rahmet eylesin), Ali Bilici,
Sabri Ağa, Veysel Cezağ, Necati Baba (Allah rahmet eylesin), Abdullah Akar,
Adem Ancak, Ali Avuç, Ahmet Bıçak, Harun Avcı ( Allah rahmet eylesin), Mustafa
Azacık, Hüseyin Ayık, Sabri Arşın, Şaban Bilgü, Ahmet Yetişek, Abdullah Az,
Abdullah Üçlü, Sabri Ağa, Hamit Kısık, Celile Anduz, Ayşe Alacak, Fatma
Pekitmek, Gönül Anduz…
İsimlerini hatırladığım ve hatırlayamadığım, fotoğrafta
tanıyamadığım tüm arkadaşlarıma kucak dolusu Kumru’dan selam gönderiyorum. İşte
telefonum : 0 544 341 2230
Resmi bizlerle paylaşan Kerim Üçlü’ye sonsuz teşekkürlerini
sunuyorum.
Bekir Akkaya/ 23 Mart 2024 /KUMRU/İYAD/KUMRU HABER
İlke ve ilkel kelimeleri lugatlarda alt alta yazılsa da bir birlerinden çok farklı kelimelerdir. Bu kelimelerle insan tanımlanırsa ilkeli insan ve ilkel insan olarak ortaya çıkar. Bu durumda bu iki insan birbirlerine çok uzak bir mesafededir.
Mesela ilkel insan ilkeli insan olamaz. Çünkü ilkel insan basit ve iptidai bir varlıktır. Hiçbir konuda ilkesi ve prensipleri yoktur. Anlık hareket eder. O andaki menfaatine hangi şekil uygun geliyorsa öyle davranır. Eğer ilke ve ilkelin ne anlama geldiğini daha
önceden bilmiyorsanız muhatap olduğunuz ilkel insanlardan çekeceğiniz vardır.İlkeli insana inat ilkel insan hiçbir ahlak kuralı ile uyuşmaz. Hiçbir renkle de sınır tanımaz. Bazen kırmızı, bazen yeşil bazen de alacadır. Çoğu kez de kendi ilkelliğini başkasında görür. Bakış açısı yamuk olduğu için sadece karşısındakini değil, bütün kainatı yamuk görür. İlkel bir şekilde çevresine saldırır. Aciz ve basit ruhlu olduğundan sınır da tanımaz.
İlkel insan, ilkeli insana inat haset, fesat ve kıskançtır. Çevresine atamayacağı hiçbir iftira çeşidi yoktur. Beceriksizliğini, yeteneksizliğini ve zayıflığını bu yolla örtmeye çalışır. Her şeyi kendine hak görür. Her şeyin en güzeline o layıktır. Bir asalak sürüngen gibi çarpmaya çalışır, ya çarpar ya da çarpılır.
İlkel insan ilkeli insana inat son derece nankördür. Yer içer, eder de gider. Yüzsüzlük ve ilkesizlik onun için prensip haline gelmiştir.
Zayıf hissettiğine aslan kesilen ilkel insan, güçlü gördüğüne yapamayacağı yalakalık sınır tanımaz. Dün küfrettiğine, bugün sarılabilir. Dün size kötülediğini bugün methü sena edebilir. Bu istikrarsızlıktan da hep yalnız kalır. Yalnızlaştıkça da sağa sola saldırır. Bu saldırılar güçlü birine denk gelinceye kadar devam eder.
Kelime ve kavramlar aslına uygun ve uygun yerde kullanılırsa anlam ifade eder. Yoksa havada kalır. Hiçbir ilkesi olmayan, hiçbir ahlak kuralı tanımayan birilerinin ilgili kavramları kullanması ilkesizliğinde ötesinde suç işlenildiğinin de belirtisidir. Bu kendi kendini ele vermek, ilkelliğinde belgesi haline gelir.
İlkel insan, İki satır yazı yazar, 30 yerden çalar ve altına adını yazar. Hayatı hep ilkesizliklerle doludur. İlkesizlerle iş birliği içinde kendi kendini tatmin edilmeye çalışır. Çarpmak için tenekecilik yapar çarpılır. Memurluk yapar çarpılır. Onun için çarpmanın ve çarpılmanın sınırı olmaz. Eline geçen her işe bir menfaat temin etmek için yaklaşır. Para hırsından yapamayacağı, satamayacağı hiçbir değer yoktur. Yıllarca ilkesizleri hak etmediklerini verdikleri savunur durur.. Zaten ilkel insan kimi savunursa o da batar. Kendisinin de batması muktedirdir. . Yaptıklarından bazen kanun önünde, bazen de ilkeli insanlarca yargılanır.
İlkel insan ilkeli insana inat yazdıklarına ve söylediklerine bile sahip çıkamaz. Sıkıştığında parmakla işaret ederek başkalarını güya karalamaya çalışır. Güya kendini kurtarır. 2500 dolar alamadım ya da çarpamadım diye her iftirayı atmaktan çekinmez. Sanki perde arkasını kimse bilmiyor. Gözlerinin yumulu oluşu, ferasetinin eksikliğindendir. Yoksa bu ilkelliğe bir de feraset olsa vay halimize.
Bu yazılar ilkel insanlara bir yol göstermek amacıyla yazılmış olup, ilkelliğin de bir ilkesi olabileceğini hatırlatmak amacıyla kaleme alınmıştır. Biz böyle devam etmek istiyoruz diyorlarsa bizlere tirübünlere çıkıp kahve içip onları seyretmek düşer. Hırslarınız, kinleriniz ve fesatlıklarınız daim olsun.
Birilerine bir hatırlatma; güz gülleri ya da kumru kuşu artık uzaklarda. Baba da Çankaya da değil artık. Daha önceki numaraları şimdi de yaparken biraz dikkat edilmesini, aksi takdirde geçen kabuslu günlerin tekrar yaşanabileceğini hatırlatmak isteriz. Bizden söylemesi... Gerisi sana kalmış...
Bekir AKKAYA / 15.05.2002 /KARADENİZ HABER POSTASI GAZETESİ
İlke
ve ilkel kelimeleri lugatlarda alt alta yazılsa da bir birlerinden çok farklı
kelimelerdir. Bu kelimelerle insan tanımlanırsa ilkeli insan ve ilkel insan
olarak ortaya çıkar. Bu durumda bu iki insan birbirlerine çok uzak bir
mesafededir.
Mesela ilkel insan ilkeli insan olamaz. Çünkü ilkel insan basit ve iptidai bir varlıktır. Hiçbir konuda ilkesi ve prensipleri yoktur. Anlık hareket eder. O andaki menfaatine hangi şekil uygun geliyorsa öyle davranır. Eğer ilke ve ilkelin ne anlama geldiğini daha
.png)
Günümüzde
modern psikoloji, güçlü ve zayıf insanları farklı bir şekilde tanımlar. Bu ise insan
bilincinin gelişimi ile doğrudan ilgilidir.
İnsan bilinci Ken Keyes’ göre yedi basamaktır. Her ne kadar insan
bilincinin bulunduğu noktalar , kişiye göre değişse de, yapılan her basamak
bireyin bulunduğu yeri de çok az yanılma ile belirler. Ken Keyes’e göre, bilinç
merkezleri ya da insanların bulunduğu noktalar üç düşük merkez ve dört yüksek
bilinç merkezleridir. Düşük merkezler;
1. Güvenlik Merkezi, 2. Duygu merkezi, 3. Güç merkezi. Yüksek bilinç merkezleri; 1. Sevgi
Merkezi, 2. Bolluk Merkezi, 3. Bilinçli Farkındalık, 4. Kozmik Bilinç
merkezleridir.
Bu basamakları aşağıdan yukarı olarak düşünürsek, altta olan üç merkezdeki kişilerin özellikleri güçsüz oldukları görülür.
