Dostumuz dediğimiz insana veya insanlara ne kadar yakınız ya da ne kadar uzak? Kaç günde bir dertleşip hatırını soruyor veya hatırımız soruluyor? Acı söyleyebiliyor muyuz? Söyleyince bize dönüşü nasıl olmakta? Dost dostu incitebilir mi? İncitmenin ölçüsü ne kadar? Dostun mu, düşmanın mı yaptığı daha çok yaralar insanı?
Sevmediklerimize neden tavır koymayız ki? Neden hiçbir şey yokmuş gibi davranır insan? Acaba yüce yaratıcı bu özelliğimizden dolayı mı yüzümüzü iki tane yarattı? İki yüzlülüğü çabuk yapma becerisine adapte olalım diye mi? Niye birbirimizi sırtından bıçaklarız da sonra o bıçağın acıtıp acıtmadığını sormayız? Neden? Neden? Neden?
Neden yahu! Konuşmamız gerekirken konuşmayız da sonra ortalıktan el ayak çekilince ağır ağabey tavırlarına girip,akıllı adamış görüntüsünü veririz? Neden
dilsiz şeytan olduğunuzu kabul etmezsiniz, yada etmeyiz?
Yok ben anladım, derdimi anlatamayacağım böyle. En iyisi mi ben size eski bir Afrika hikâyesi ile anlatmaya çalışayım:
‘’ Eski zamanların birinde bir otlakta bir öküz sürüsü yaşarmış… Yaşarmış yaşamalarına ama civardaki aslanlar bir türlü rahat bırakmazlarmış
onları. Hemen her gün saldırırlarmış bu sürüye. Öküz dediğin öyle yabana atılır bir hayvan değil ki, bir araya toplandılar mı kolayca defetmesini bilirlermiş o koca aslanları…
Gün geçtikçe aslanları almış bir kaygı…
’’Herhalde bize bu otlağı terk etmek düşüyor.’’Demişler…
Nereye gideriz diye düşünürlerken’’bir dakika’’diye bir ses duymuşlar gerilerden. Herkes dönüp bakmış sesin geldiği tarafa. Sürünün en çelimsiz, ama kurnaz mı kurnaz bir ferdi olan topal aslanmış söze atılan.
‘’Hayır, hiçbir yere gitmiyoruz… Siz bu işi bana bırakın’’ İnanmamış ona hiç kimse ama bir şans verelim diye düşünmüşler. Topal aslan elinde beyaz bayrakla gitmiş öküzlerin yanına. Öküzlerin lideri olan boz öküz sormuş ne istediğini.
Topal aslan’’saygıdeğer öküz efendiler, buraya özür dilemek için geldim… Evet size defalarca saldırdık, ama niye biliyor musunuz? Hep o sizin aranızdaki sarı öküzün yüzünden… Onun rengi gözümüzü kamaştırıyor, aklımızı başımızdan alıyor, onu gördük mü ne kadar barışsever olduğumuzu unutup size saldırıyoruz, bunların hepsi sarı öküzün suçu. Verin onu bize siz kurtulun biz de barış içinde yaşayalım.’’
Boz öküz, diğer önde gelenlerle görüşmek üzere geri çekilmiş. Hepsi de sıcak bakmışlar bu teklife. Bir tek yaşlı, benekli öküz’’Olmaz’’demiş, ama kimseye dinletememiş sözünü. Zavallı sarı öküz teslim edilmiş aslanlara. Diğerleri de üzülmüş üzülmesine ama elden ne gelir ki… Bütün sürünün selameti için bir öküz… Gerekliymiş bu…
Günlerce sürüye saldıran olmamış. Huzur içinde geçer olmuş günleri. Ama aslan milleti bu ne kadar sabreder ki? Hele öküz etinin tadını aldıktan sonra.
‘’Acıktık ‘’ demişler…
Topal aslan boz öküzün yanına gelerek ‘’selam’’ diye başlamış söze… ‘’Gördünüz ya, biz aslanlar ne kadar uysal hayvanlarız.
Yalnız buraya bunu söylemek için gelmedim, büyük bir problemimiz var.’‘’Nedir’’ demiş boz öküz merakla…’’Sizin şu uzun kuyruklu öküz’’ demiş topal aslan ve devam etmiş,’’öyle uzun kuyruğu var ki nereden baksak görünüyor…O kuyruğunu salladıkça bizim de aklımız başımızdan gidiyor, gözümüz dönüyor, sürüye saldırmamak için kendimizi zor tutuyoruz. Gelin verin onu bize, bu mevzuyu burada kapatalım, eskisi gibi barış içinde yaşayalım.’’
Boz öküz gene istişare yapmış sürünün uluları ile… Yine sadece benekli öküz karşı çıkmış, hepsi de’’verelim gitsin’’demişler.
Tekrar tekrar yinelenmiş bu olanlar. Her geçen gün daha da semirmiş ve güçlenmiş aslanlar. Öküzler ise her gün daha da zayıflamışlar, seyreldiçe seyrelmişler. Aslanlar küstahlaştıkça küstahlaşmışlar. Artık sebep bile söylemeden ‘’verin şu öküzü bize, yoksa karışmayız’’ derlermiş sadece. Zavallı öküzlerin ‘’HAYIR’’ diyebilecek güçleri kalmamış. Hepsi birer birer can veriyorlarmış aslanların pençesinde. Boz öküzde dâhil olmak üzere bir kaçı kalmış en sonunda.
‘’Ne oldu bize,ne zaman kaybettik bu mücadeleyi aslanlara karşı,oysa ne kadar güçlüydük’’diye sormuş birisi boz öküze.
‘’Biz’’demiş boz öküz gözleri yaşlı ve sesi pişmanlıkla titreyerek;’’Sarı öküzü verdiğimiz gün kaybettik bu kavgayı’’
Görüşmek üzere efendim.
Harun MUSLU
ARALIK—2006
KUMRU
Sevmediklerimize neden tavır koymayız ki? Neden hiçbir şey yokmuş gibi davranır insan? Acaba yüce yaratıcı bu özelliğimizden dolayı mı yüzümüzü iki tane yarattı? İki yüzlülüğü çabuk yapma becerisine adapte olalım diye mi? Niye birbirimizi sırtından bıçaklarız da sonra o bıçağın acıtıp acıtmadığını sormayız? Neden? Neden? Neden?
Neden yahu! Konuşmamız gerekirken konuşmayız da sonra ortalıktan el ayak çekilince ağır ağabey tavırlarına girip,akıllı adamış görüntüsünü veririz? Neden
dilsiz şeytan olduğunuzu kabul etmezsiniz, yada etmeyiz?
Yok ben anladım, derdimi anlatamayacağım böyle. En iyisi mi ben size eski bir Afrika hikâyesi ile anlatmaya çalışayım:
‘’ Eski zamanların birinde bir otlakta bir öküz sürüsü yaşarmış… Yaşarmış yaşamalarına ama civardaki aslanlar bir türlü rahat bırakmazlarmış
onları. Hemen her gün saldırırlarmış bu sürüye. Öküz dediğin öyle yabana atılır bir hayvan değil ki, bir araya toplandılar mı kolayca defetmesini bilirlermiş o koca aslanları…
Gün geçtikçe aslanları almış bir kaygı…
’’Herhalde bize bu otlağı terk etmek düşüyor.’’Demişler…
Nereye gideriz diye düşünürlerken’’bir dakika’’diye bir ses duymuşlar gerilerden. Herkes dönüp bakmış sesin geldiği tarafa. Sürünün en çelimsiz, ama kurnaz mı kurnaz bir ferdi olan topal aslanmış söze atılan.
‘’Hayır, hiçbir yere gitmiyoruz… Siz bu işi bana bırakın’’ İnanmamış ona hiç kimse ama bir şans verelim diye düşünmüşler. Topal aslan elinde beyaz bayrakla gitmiş öküzlerin yanına. Öküzlerin lideri olan boz öküz sormuş ne istediğini.
Topal aslan’’saygıdeğer öküz efendiler, buraya özür dilemek için geldim… Evet size defalarca saldırdık, ama niye biliyor musunuz? Hep o sizin aranızdaki sarı öküzün yüzünden… Onun rengi gözümüzü kamaştırıyor, aklımızı başımızdan alıyor, onu gördük mü ne kadar barışsever olduğumuzu unutup size saldırıyoruz, bunların hepsi sarı öküzün suçu. Verin onu bize siz kurtulun biz de barış içinde yaşayalım.’’
Boz öküz, diğer önde gelenlerle görüşmek üzere geri çekilmiş. Hepsi de sıcak bakmışlar bu teklife. Bir tek yaşlı, benekli öküz’’Olmaz’’demiş, ama kimseye dinletememiş sözünü. Zavallı sarı öküz teslim edilmiş aslanlara. Diğerleri de üzülmüş üzülmesine ama elden ne gelir ki… Bütün sürünün selameti için bir öküz… Gerekliymiş bu…
Günlerce sürüye saldıran olmamış. Huzur içinde geçer olmuş günleri. Ama aslan milleti bu ne kadar sabreder ki? Hele öküz etinin tadını aldıktan sonra.
‘’Acıktık ‘’ demişler…
Topal aslan boz öküzün yanına gelerek ‘’selam’’ diye başlamış söze… ‘’Gördünüz ya, biz aslanlar ne kadar uysal hayvanlarız.
Yalnız buraya bunu söylemek için gelmedim, büyük bir problemimiz var.’‘’Nedir’’ demiş boz öküz merakla…’’Sizin şu uzun kuyruklu öküz’’ demiş topal aslan ve devam etmiş,’’öyle uzun kuyruğu var ki nereden baksak görünüyor…O kuyruğunu salladıkça bizim de aklımız başımızdan gidiyor, gözümüz dönüyor, sürüye saldırmamak için kendimizi zor tutuyoruz. Gelin verin onu bize, bu mevzuyu burada kapatalım, eskisi gibi barış içinde yaşayalım.’’
Boz öküz gene istişare yapmış sürünün uluları ile… Yine sadece benekli öküz karşı çıkmış, hepsi de’’verelim gitsin’’demişler.
Tekrar tekrar yinelenmiş bu olanlar. Her geçen gün daha da semirmiş ve güçlenmiş aslanlar. Öküzler ise her gün daha da zayıflamışlar, seyreldiçe seyrelmişler. Aslanlar küstahlaştıkça küstahlaşmışlar. Artık sebep bile söylemeden ‘’verin şu öküzü bize, yoksa karışmayız’’ derlermiş sadece. Zavallı öküzlerin ‘’HAYIR’’ diyebilecek güçleri kalmamış. Hepsi birer birer can veriyorlarmış aslanların pençesinde. Boz öküzde dâhil olmak üzere bir kaçı kalmış en sonunda.
‘’Ne oldu bize,ne zaman kaybettik bu mücadeleyi aslanlara karşı,oysa ne kadar güçlüydük’’diye sormuş birisi boz öküze.
‘’Biz’’demiş boz öküz gözleri yaşlı ve sesi pişmanlıkla titreyerek;’’Sarı öküzü verdiğimiz gün kaybettik bu kavgayı’’
Görüşmek üzere efendim.
Harun MUSLU
ARALIK—2006
KUMRU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sayfamızda yazmak ve paylaşmak isteyeler
kumruhaber@gmail.com bildirebilir...