Tarih 18.07.1972 Salı. Bugün benim için önemli bir gündür. Henüz ilkokulu Fizme Aşağıdamlalı ilkokulunu yeni bitirmiştim. Beş yılda bitiridiğim okula hep lastik cizme ile gidip geldim. Fizme –Karapınar Mahallesinden okulumuzun bulunduğu Ecelli Mahallesi epey uzak bir mesafededir.Bugün Fizme topraklarında bulunan Dikmeci denilen yerleşim biriminde bir tane ev yoktu. Ağaç ve fındık bahçesinden eser de yoktu. Akpnar Mahallesi denilen yer hemen Dikmecinin altındadır. Oradan Ecelliye varılır. Kumru – Fizme ve oradan Korgan’a giden bugünkü Dikmeci’den geçen yol ilk kez1968 yılında açılmaya başlandı. Biz ilkokula Ecelliye giderken bu yol yoktu. Biz kese denilen yollardan giderdik.
1967 yıllarında bu yıllardan çok fazla kar yağardı. Çevrede Ecelli okulundan başka bir de Dereköy okulu mevcuttu. Diğer okulların hiç biri yoktu. Hatta Duman Köyü öğrencileri de ya Kumru’ya, ya da Ecelli okuluna giderlerdi.
İşte ben bu beş yıllık ilk okul
Bana dokunmayan bin yaşasın diye bir deyim vardır. İşte bu bizler için biçilmiş kaftandır. İşimin ve çalışma hayatımın 20 yılındayım bu güzel vatanın dünyada eşi olduğunu düşünenler varsa da kimse alınmasın ama yuh olsun eyvahlar olsun diye haykırıyorum.10 yıl boyunca okullu olduğum dönemlerden öğrendiğim 67 vilayetin 55 ini gezdim. Özel sektörde şantiye hayatı yaşanmakla gezdim.
