Kuş birbirinden farklı alanları gören gözleriyle köşesinden bakmış… Birde ne görsün, birileri kendinin yazdıklarıyla alay ediyor… “ilke ve duruş noktasında bir tutarlılığı bulunmayanlar, rüzgârın önünde bir yaprak gibi rüzgârın yönüne göre ilke ve duruş sergilerler.” …Birileri ise “işi kendi kibrine ve heyheylerine ve dahi kişiliğine saldırı olarak görüp, gördüğü ve yediği fırçaları düşünerek” haddini bilmeden “hoca-öğrenci kalıbı ile ilim ve bilim adamlığına soyunmuş”... “Fısıltılı odaklar beslemesi ahlakıyla ilim ve irfan dağıtır.”
“Müfessir ayakları ile adı ve sanı bilinmez
uyduruk isimlerle basit bir muhabbetin bile içine etmeyi ihmal etmezler.” HEMDE ÇOĞULLAR
Kuş akıllı “kuş bakışı”nın yazısını iki kısımda ele almak lazım…
Birinci : “ilke ve duruş noktasında bir tutarlılığı bulunmayanlar, rüzgârın önünde bir yaprak gibi rüzgârın yönüne göre ilke ve duruş sergilerler.” Cümleciğiyle başlayan kısım.
Azgına geleni fütursuzca söyleyen, şiir yazma ile küfür etmeyi karıştıran, İnsanları eleştirmekle aşağılama arasındaki farkı bilmeyen bu aşağılık bakışı bozuk kuş kendini bir yerlere koymuş edepsizliğini görmemezlikten gelmemizden cesaretle belediye lağımı benzeri ağzından dökülenlerin farkında değil.
Bak! sinsi kuş: Bir söversin insan halidir derler. İkincisinde terbiyene verirler. Üçüncüde muhatap olmamak için çalıyı dolaşırlar. Dördüncüde bir kahvenin kırk yıllık hatırını güderler. Beşincide baba dostu der affederler. Sen ne menem birisin gönül hatır gütmez ve bu kadar …..şirsin. Hangi aşağılanmış ruh halinin tezahürüdür bu şiddet.
Bakışın kuş ahlakında mı kuş senin. Senin ilkeli duruşunu sevsinler. Ülkemde, Dünyada, özelliklede Kumru’da yaşanılan hangi haksızlığın karşısında seni gördük. Yâda şöyle söyleyelim. Bunca yaşın adamısın, senin ilkelerine aykırı hiç mi bişi olmadı buralarda. Seni bunların karşısında dimdik göremedik. Aç dediler açtırdın. Yala dediler yaladın. Yolda kalmışa mı yardım ettinde biz bilmiyoruz. Mafyayla mı uğraştın. Zalimlerle mi uğraştın. Hangi faizciye senin yaptığın kötü dedin Masasında kemik yalarken. Memleketin kanını emenlerle mi uğraştın. Karşındaki fuhuşu gördün. Ben senin bişi yaptığını görmedim. Hatta köyündeki yolsuzluk ve yoksulluk yerine kameraların türbeleri gördü. Zalimin sofrasındasın ve oralardan da ayrılmaya hiçte niyetlenmedin bile. Misafir odasını kapatmalık kullanan fakiri aşağılarken kahramansın ama değil mi? Ona anlayışla yaklaşmayı içine sindiremezsin. “Fakir ne yapsın ömründe ancak bir kez misafir odası alabiliyor” demezsin. “Herkes benim kadar varsıl değil naspın zavallılar” demezsin.
Adamsan, bir bildiğin varsa açıkça yaz.
Ne o öznesi belli değil.
Olay belli değil.
Karnından konuşmalar.
Nerdeymiş bu ilkesizlik.
Senin müstear isimle yazdığın yazılar yok mu sanki… Kemalettin Kumru hakkında yazdığın yazıyı üstlendin mi? Mal müdürüne yazdığın yazıyı üstlendin mi? Adama demezler mi? Dinime dahleden müselman olsa bari. Senin gibi meşhur olmak istemeyebilirler. Öne çıkmak istemeyebilirler. Bunu hiç düşünmedin mi? Sen meşhursunda çok daha iyi bir insan mı oldun.
Şu yazdıklarını bir oku, bak ne kadar adamsın. Bir şey suç ise müstear isimle de olsa kendi isimi ile de olsa aynıdır. Be kuş bakışlı adam senden korkan mı var zannediyorsun. Evet, bir zorluk varsa insanlar edebini senin seviyene indirmekte zorlanıyor.
İnsanların en doğrusu sen değilsin, hatta en ahlaklısı da değilsin. Senin kırdığın kırkı çoktan geçti. Ancak bu köy sahipsiz. Sende köpeksiz köyde çomaksız dolaşmaya alıştın. Attın tuttun. Okuyor sanda okumuyorsan da kendine be ukala herif. Sen tanrı olsan tapmam. Seni inkâr ederim.
Ağır yazı yazmakla edepsizlik etmeyi çok karıştırıyorsun. Ama insanların ahlakının kaynağına bakmak lazım diye bilirim. Anlaşılan sen bir edepsizin ahlakıyla alaklanmışsın. Senin alıştığın üslup mahalle karısı üslubu. Buradan da senin ahlakının kaynağı anlaşılıyor. Bundan dolayı seni yadırgamıyorum. Sana acıyorum.
Neymiş ilkesizlik bir bakalım mı var mı cesaretin.
Haşmet UZAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sayfamızda yazmak ve paylaşmak isteyeler
kumruhaber@gmail.com bildirebilir...