Bilge AA'ya Mektup Yazmıştım...

  Değerli A.A’ya;

            Baştan selamlarımı iletiyorum…

            Daha önceden de yazdım ve bıkmadım belki de aynı cümleleri tekraren yine yazıyorum.

            Yazılarını ve üslubunu çok beğenerek okuyorum. İstemesem de görüşlerine katılmasam da seve seve okuma ihtiyacı duyuyorum.

            Baştan söyleyeyim. Çok asabisiniz. Kalbiniz siz istemeseniz de çarpıyor ve yerinde duramıyor. Kalbinize söz geçiremiyorsunuz.

            Bilgileriniz çok fazla ama bu gönül bilgisi değil.

Daha doğru ifadeyle bilgilerinizi gönül bilgilerinizle yoğuramıyorsunuz.

            Bilgileriniz yazıya dökülünce slogan haline dönüşüyor. Bu nedenle de insanı coşturuyor.

            Yazılarınız hırslara hitap ediyor. Ve nefreti körüklüyor.

            Çok ağır ifadeler kullanıyorsunuz. Velev ki bu keskin cümleleriniz yüzde yüz doğru da olsa sizin ifade etmeye çalıştığınız düşüncedeki biri bu cümleleri kullanmamalıdır. “Hal” ehli biri bu cümlelerden uzak durmalıdır.

            Üstelik kişilerle ilgili keskin cümleleriniz kesin bir doğru da değil.

            Beni şunla bunla ilişkilendirme. Hiç biri değilim. Hiçbir kesimden de…

            Cesetlere çok takılıyorsunuz. Ölecek ve ruh bedenden ayrıldıktan sonra kokudan yanında durulamayacak insanlara çok takılıyorsunuz. Fikirlerden çok bedenlere takıntınız var.

            Bilmem ama bir çok sözünüzden şöyle bir sonuca varıyorum. “SİZ DE SEVGİ NEFRETE DÖNÜŞMÜŞ.” Bazılarına çok anlam yüklemişsiniz. Ve sonuç büyük bir hayal kırıklığı. BEDENE YATIRIM YA DA İYİLİK OLMAZ Kİ,

            İnanın dünden bugüne değişen bir şey yok. Dünyanın her yerinde yüz yıl öncesiyle, yüz yıl sonrası hep aynı. Yeni de olsa eskide olsa sistemler birbirlerinin devamı.

            İlahi sistem de kıyamete kadar hiç noksansız devam ediyor. Yağmurlar yağıyor, insanlar yüz yılda bir yenileniyor.

            Biz sadece bulunduğumuz ya da yaşadığımızı zannettiğimiz döneme şahitlik yapıyoruz. Ya da bir duruş göstermekle mükellefiz. Her şeyimiz Allah için ve bizi inandığımız asıl dünyada o kıymetlendirecek. Gerisi Hikaye.

            Burada aslolan hikmetin bulmak ve aramak olmalıdır. Güzele şahitlik etmek doğrunun ve hikmeti bizden sonraki nesillere aktarmak ve orada bulunmak.

            Kimse istemese de zaten süreç işliyor.

           Aslında size yazmak istemiyorum ama yine içimden yazma hissi geldi.

            Lütfen son bir arzum olsun sizden.

            Dünyaya biraz da tasavvuf bilgisinden değil, tasavvuf gözünden bakmanızı öneririm.

            Gerçek olan kişinin kendisidir.(O da Bir”e gider ya )

            Etraftaki olup bitenler sanal ya da şeytanın bizi aldatmak için numaraları olmasın!

            Önemli olan bizim kendimizdir.

            Unutmamak lazımdır ki “AMEL DEĞİL, NİYET ÖNEMLİDİR.”

            Şu cesetlerden biraz uzak durarak, asıl hikmete yönelinse çok daha hayırlı bir durum olacağına inanıyorum

            SEVGİ VE SELAMLARIMLA…

             Bekir AKKAYA /21 Aralık 2009 /KUMRU

.................... © Bekir Akkaya Blogspot Copyright 1999 ©.............