SEVMEK-Abdullah Saygı Yazdı...

Ağlamayı bilen sevmeyide bilir.Sevmek yaratılmışla-rın en mükemmeline has bir duygu.Akılla , kalble Ruhla Sevmek bunu yapabilmek mutluluğa ulaşabilmektir.

Aksi halde insan olmanın insanlık kalbi,ruhutaşıma-nın ne anlamı olabilirki. Dünyada yaşamakta olan o kadar Canlı mahlukat varki her yaratılmış mahluk bir şekilde sevmeyi,sevilmeyi ister veya sevdiğini sevildiğini gösterir.

Sonuçta oluşan halingöster-gesini tartmak lazım. Hz Mevlana söyle seslenir gönül dostlarına Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim. Olur ya ... Kalp durur . Akıl unutur . Ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur ... Evet dostlar nerede bu gün bu değerde dostluklar bir sormak lazım kendi kendi-mize.

Acaba dünyanın hargi bölge-sine yöresine gitti bu fikirde yaşamış insanlar. Yoksa artık böyle ruhta olan kalmadımı dünyada. evet demek içimden geçmiyor.
Ama kendimide paralayıp böyle ruhların nerelerde olduğunu neden bizleri terk ettiğinide sorgulamadan duramıyorum. Birbirimize niye bu kadar hazımsız bir toplum olduk niye iyiyi,kötüyü birbiri-mize anlatamaz olduk.Bunu çözmek zor...

Dünyalık işlerimizde ve mallarımızda birbirimizi bu kadar acımasız tartmadan anlamadan yargılar olduk niye bu çekememezlik neden bu kıskanlık nereden bulaş-tı bizlere soralım ne olur kendimize. …Bizler komşusu açken tok gezen bizden değildir.diye öğüt-lenen kulaklarına fısılda-nan bir toplum iken ne oldu bizeki ruhumuzu kaybettik.

Ruhumuzla sevmeyi kimlere kaptırdık yoksa artık bu dünyada yokmu bittimi.Yazık bizlere insanlığımızı kaybetti isek artık aklımız kalbimiz olsa neye yararki . Düşünmek bile istemiyorum. Bu vatanda ruhu ile sevenle-rin artık yok olmadı ahanda burada..

Demesini gönülden bekliyorum. Tepeden tırnağa misali toplumumuzun tüm organları ile ruhundan sevenlerin buluşacağı duraklarda buluşmak dileği ile Selamlar, Selam herkese Vesselam…
Abdullah SAYGI Karacabey / BURSA