GİDİYORUM!-İsmet KAYMAK

Gidiyorum Üsküdar’a doğru
Gitmeden veda yorgunluğu
Değil,bende ki kafa yorgunluğu
Burada ömrümü huzursuzluk götürüyordu

Asla veda etmem sizlere
Sadece gidiyorum gülücüklerle
Hep görüşeceğim sizlerle
Yol göründü gidiyorum Üsküdar’a

Bir yıkılır gibi oldum
Dostlarımı karşımda buldum
Ben kimseye yamuk yapmadım

Hep ayaktayım, yıkılmadım

Anılarım beni alır götürür
Uzaklara doğru
Kumrudan ayrılıyorum Üsküdar’a doğru
Veda edemem ki sizleri seviyorum


Veda eder miyim ben,asla
İki kirpiğin arası kadar yakınım bilsene
Dostlarımı unutmam asla
Hatıralarla doluyum anlasana
İki muhtıra bir ihtilal gördüm bilsene

Başlarken ben konuşmalarıma
Ömrümüz geçiyor boşuna
Zaman iyi geçmiyor burada
İşlerimiz terk edilişin durağında

Bu ortamlarda çok çalıştı İsmet
Kesilmedi asla kısmet
Rüzgar gibi geldi felaket
Bazıları bizden bekler itaat

Dedim ya veda edemem
Kötü bir alışkanlık yapar
Kapıyı açık bırakıyorum
Gidiyorum arkama bakmadan

Yılların resmini çiziyorum
Yeni bir aşka veda kapısından giriyorum.
Herkese sağlıklı günler diliyorum
Veda etmiyorum,sadece elveda diyorum.
13,3,2008 İsmet KAYMAK