--- BU ŞEHİRİN SESİ VAR---İsmet KAYMAK'TAN

Bu şehrin sesi var demişsem varsa vardır.Bu şehirde ne insanlar doğdu ve gelip gitti.Hepsinin sesi çıkıyordu.Ta doğarken bile dünyaya insanlar sesli geldiler.Şehirde insanlar varsa,şehrinde sesi vardır.
Aslında tüm canlıların sesi vardır.İnsanlar,Kuşlar ,böcekler,hayvanlar,ağaçlar ve bitkiler,ama onları duyacak kişi ve kişiler önemlidir.Bütün bunlar başka yerde olduğu gibi bu şehirde de vardır ve yaşıyordur.Yaşıyorsa da sesi de vardır.
Bu şehirde kimi mal sahibi kimi mülk sahibidir.Bu şehirde kimi oynuyor kimisi oyalanıyor.Kimi paralı kimi vefalıdır.Bu şehre kimileri çamurlu yollardan yaya geliyor.Çamurlarını da elbisesinden bu şehre bırakıp gidiyor.Alın başınıza çalın dercesine…Bana ne senin arabandan , bakkalından ,dükkanından ve Bilgisayarından deyip alıp başını gidiyor bu şehirden.Bu şehrin çok okumuşlarının ayrı bir havası,az okumuşlarının çok bilmişlikleri ve çok konuşup az iş yapmaları inan insanları kahrediyor.

Bu şehrin ve insanların sesi var.Sessiz değil ama duyuramıyorlar.Yada duyacak kimsesi kalmamış. Masum, yoksun belki de yetim kalmış haberimiz yok.Herkes bir şeyler yapıyorum diye birbirlerini mi kandırıyor acaba diye de aklıma gelmiyor değil ,O sahte gülücükler,tebessümler,bana küser ,bana kırılır diye acı gerçekleri dile getiremeyişler.
Bir başka bir şey ,Bu şehir de kalem kağıt varsa ,Radyo ,Televizyon ,mikrofon ve de Asrın aleti Bilgisayar varsa niçin sessiz şehir oluversin.Anlam veremiyorum.İmkanları olanlar bu şehri sesli hale getirmiyorlar.Suçlu kim?.Sesinin çıkmasına, meyvelerinin çiçek açmasına,ağaçlarının büyümesine,toprağının işlenmesine, tüm ürünlerinin değerinden gitmesine…Gençlerin her türlü faaliyetlerine,Bu şehrin okumuşları,ileri gelenleri sahip çıktımı da gençler,kızlar okumuyorum,meyveler meyve vermiyorum,ağaçlar çiçek açmıyorum.Toprak ürün vermiyorum,fındık ağaçları fındık vermiyorum. Dedi.
Bu şehirde sen sordun mu ki dilimiz olduğu halde konuşmadık ,gözümüz olduğu halde görmedik,ellerimiz olduğu halde el atmadık,Ayaklarımız olduğu halde bu şehirde yürümedik.Bu şehrin sesi var arkadaş.Fikride var zikri de..,Bu şehirde yaşayanlar,bu vatana asker gönderiyorlar.Bu bayrağa ,bu vatana sahip çıkıyorlar.Bu şehrin insanları Amirde memur da oluyorlar,Asıl da oluyor Vekil de,İşçide ,işveren de oluyorlar.Sonuçta bunların hepsinin sesi var. Seslerini rant için çıkaramıyorlar,hizmet vermiyorlar. Suçlu aramaya gerek yok.Bu bayrak,bu devlet hepimizin. Nemalanacaksak hepimiz nemalanmalıyız. Yok efendim sen olduğun yerde kal, ben idare ederim diyorsan da sen bilirsin arkadaş. Sesli şehrin sessiz insanlarının bir gün sesleri çıkarda duymadım.Diyorsan,kendin bilirsin. Hepimizin ortak paydası vardır.Nedir? bu payda , Doğarken eşit doğduk.Ölürken de yine eşitiz.Arada geçen zaman ,yıllar var ya o yıllar ,o bizi ayırıyor .Birde mal-mülk,şan şöhret insanları bozuyor.Değişiyor insanlar.Makam ve mevki sahibi olunca ,yada yetki verilince bir başka oluveriyorlar.Ama bizim sesimizi duymuyorlar.Duymak istemiyorlar.Herkes başka telden akort yapıyor.
Kimi insanlar leyleğe kuş.Kimi deveye at diyor. Kimi de kargadan başka kuş tanımıyor. Aslında bilmiyor mu ki ne kargadan kuş olur,ne de deveden at olur.Ama karganın karga gibi sesi çıkar.Papağanda öğrendiklerini tekrar ederek söyler.Kimi bildiklerini okur ,kimi etrafa seslenir. Sesini duyan kimsesi kalmamıştır. Halbuki kişi öğrendikleri ile amel etse huzur bulacak. Güven duyacak ve sesini duyuracaktır.Bu işin başka çaresi de yoktur. Sorunlar bitecek gibi gözükse de insanların çilesi asla bitmeyecektir. İstek ve arzuları çoktur. Bu şehrin gençleri zekidir. Genç nesil ilçemizde bizimde bir yüksek okulumuz olsun.Şimdilik başka bir şey istemiyoruz.Demeleri yerden göğe kadar haklı olduklarını gösteriyor.Bu ilçemizde güncel olaylar anında yayılır.İnternet siteleri de çoktur. bir yüksek okul neden olmasın………Diyoruz. Diyorlar….
Her şeyin en güzeline en iyisine layıktır.Hakkıdır da.
Bu şehir sessiz olmamalı.Olamaz. Bu şehir kurtulacak elbet, viran olmaktan,tozdan,çamurdan. Akşamları loş ışıklar altında dolaşmak yetmiyor.Bu yazılanlar kulaklarımıza küpe olsun . Sıkıntılar ,istekler azalsın.Biz ışıklara yakınız ama o bize uzak duruyor.Yükseklere yapmışlar şehrimin ışıklarını.Yakınlara –yakında yapsınlar şehrimin Yüksek Okulunu. Ben ümidimi yitirmedim ..Ümit varım .Ben artık Kumruda ,bu şehirde yaşıyorum..Bu hizmetleri acilen bekliyorum.Kumrumun insanları ,gençleri sizleri çok seviyorum. Tekrar buluşmak dileğiyle, Hoşça kalınız dostlar.13.12.2007

İsmet KAYMAK